Iedereen heeft wensen die men in vervulling wil zien gaan. Dat noemen we behoeften.
Op het afgebeelde verlanglijstje staan allemaal wensen die niet noodzakelijk zijn. Dat komt omdat de meeste mensen in ons welvarende landje niet meer hoeven stil te staan bij de behoeften die écht belangrijk zijn.
In de economie delen we de behoeften op in twee categorieën:
Wanneer je de ene behoefte hebt vervuld, verzin je steeds weer nieuwe behoeften die je wilt vervullen.
We gaan er dan ook vanuit dat behoeften oneindig zijn. Je wensenlijstje is oneindig lang.
Je hebt echter onvoldoende middelen, zoals geld en tijd, om al je wensen te vervullen.
Dit noemen we in de economie schaarste.
Schaarste is de spanning tussen (beperkte) middelen en (onbeperkte) behoeften.
Omdat je onvoldoende middelen hebt om al je behoeftes te bevredigen, zul je moeten kiezen wat belangrijk is.
Schaarste dwingt tot kiezen.
Bij het kiezen zul je prioriteiten moeten stellen.
Je brengt een volgorde aan in je wensen. De belangrijkste behoeften komen als eerste, de minst belangrijke als laatste. De middelen die je tot je beschikking hebt, bepalen hoe ver je je prioriteitenlijstje kunt afvinken.
Schaarste betekent bij het vak economie dus iets anders dan zeldzaam.
Wanneer je door je keuze iets anders niet meer kunt doen, is er sprake van schaarste.
schaars ≠ zeldzaam
Leidingwater is schaars.
Want als je leidingwater gebruikt, moet je daarvoor betalen. En met dat geld had je ook een andere behoefte kunnen vervullen en dat kan nu niet meer.
Maar niet zeldzaam.
Want als je de kraan open zet, kun je twee weken op vakantie gaan. Het water blijft gewoon stromen…