Domeinen Ruilen over de Tijd, Risico & Informatie en Welvaart en groei 

In een land bestaat een groot deel van de bevolking uit arme huishoudens, voor wie het vinden van voedsel en een dak boven het hoofd steeds een onzekerheid is. Het gezinsinkomen van krap tien dollar per week wordt, meestal met meerdere gezinsleden, vaak verdiend met eenvoudige bedrijfjes: straathandel, vervoer met een handkar of het bereiden van eten op straat. Vaste banen bij grotere bedrijven of de overheid zijn voor deze armen niet bereikbaar vanwege een gebrek aan scholing. Arme mensen zijn gezien hun levensomstandigheden heel vatbaar voor ziektes. Goede medische hulp is vaak niet betaalbaar. Veel armen komen dan terecht in een situatie van almaar toenemende armoede, zonder mogelijkheden om hieraan te ontsnappen, de zogenaamde poverty trap.

Een econoom gaat uit van een model voor de verwachte inkomensontwikkeling van gezinnen met relatief lage inkomens. Dit model, waarbij wordt afgezien van inflatie, wordt weergegeven in figuur 1.

figuur 1 huidige en verwachte gezinsinkomens

De gestippelde diagonaal in figuur 1 geeft ter referentie de punten waarbij het verwachte gezinsinkomen na 5 jaar gelijk is aan het huidige gezinsinkomen.

De econoom doet twee uitspraken:

  1. De figuur laat zien dat huishoudens met een inkomen van rond de US$ 10 per week het risico lopen in de poverty trap terecht te komen als bijvoorbeeld een gezinslid ziek wordt.
  2. Het verschil in lengte tussen pijl a en pijl b correspondeert met een verschil in de mogelijkheid om te ruilen over de tijd.
1 Leg uitspraak 1 uit.
 

Een poverty trap is een situatie van almaar toenemende armoede, zonder mogelijkheden om hieraan te ontsnappen.
De lijnen in de figuur geven het huidige en het toekomstige gezinsinkomen weer.
2 Leg uitspraak 2 uit.
 

Denk bij ruilen over de tijd aan de mogelijkheid om te sparen, investeren of te investeren in scholing.

De econoom vraagt zich af of een vermindering van het risico dat de armen lopen in verband met ziekte, zou kunnen leiden tot een stijging van hun welvaart. Daartoe zouden verschillende maatregelen genomen kunnen worden. De econoom wil de haalbaarheid van een basisverzekering tegen ziektekosten voor de armen bekijken. Hij verwacht dat averechtse selectie een succesvolle invoering van een vrijwillige verzekering in de weg zal staan.

3 Verklaar deze verwachting van de econoom.
 

Bij een vrijwillige verzekering zullen mensen een afweging maken tussen de premie en het risico dat zij lopen. En op basis daarvan wel/geen verzekering kiezen.

De econoom adviseert daarom een verplichte verzekering, met als extra argument dat door de hoge tijdsvoorkeur van de arme huishoudens geen goed werkende vrijwillige ziektekostenverzekering in dit land mogelijk is. Hij wil een advies schrijven, waarin hij aanbeveelt dat de overheid de verzekering verplicht stelt. In het advies betrekt hij de afweging van de armen tussen hun risico-aversie enerzijds en hun tijdsvoorkeur anderzijds bij het bepalen van hun bereidheid om premies te betalen voor de ziektekostenverzekering.

4 Schrijf dit advies. Ondersteun je argumenten met informatie uit de context.
Gebruik ongeveer 60 woorden.
 

Een hoge tijdsvoorkeur betekent dat mensen een sterke voorkeur hebben om het geld in het heden te gebruiken.

1

Als het inkomen onder de US$ 8 uitkomt (doordat bijvoorbeeld bij ziekte het inkomen van een gezinslid wegvalt), is het over 5 jaar verwachte inkomen lager dan het huidige.
2

Een hoger inkomen maakt het mogelijk om meer scholing te volgen doordat kinderen niet meer hoeven mee te werken om het gezinsinkomen aan te vullen / doordat meer geld beschikbaar is voor investeringen in scholing. Dit biedt uitzicht op een hogere inkomenstoename in latere jaren.
3

Een voorbeeld van een juiste verklaring is:

  • Naarmate mensen een laag gezondheidsrisico menen te hebben, zullen zij minder geneigd zijn een ziektekostenverzekering af te sluiten.
  • De verzekeringsmaatschappij blijft daarmee met relatief slechte risico’s zitten, waardoor hogere premies gerekend moeten worden. (Dit zal vervolgens opnieuw de groep mensen met de minste gezondheidsklachten doen afzien van een verzekering et cetera).
4

Een voorbeeld van een juist antwoord is:

  • Arme huishoudens hebben een hoge tijdsvoorkeur omdat zij (bijna) al hun geld nodig hebben voor dagelijkse primaire behoeften. De armen willen aan de andere kant het risico bij ziekte als het even kan vermijden.
  • De tijdsvoorkeur van armen weegt (gezien de conclusie van de econoom) zwaarder dan hun risico-aversie (zij kunnen nu veelal niet betalen om later eventueel een uitkering te ontvangen).
print